To blog or not to blog

Ik ben er niet zeker van dat bloggen iets voor mij is. Niet dat ik niet graag schrijf maar wanneer vind je de tijd om dat steeds opnieuw te doen denk ik dan. Ik ben 10 uur per dag gaan werken, er lopen 2 kleine monstertjes van 2 en 4 rond in ons huis, en voor de rest ben ik gewoon ook veel weg. Maar ik ken een paar geweldige bloggers in mijn omgeving die het ook rond krijgen. Af en toe ga ik met plezier eens gaan neuzen in wat ze gepost hebben. Het moet dus toch te doen zijn en soms lijkt het me zelfs leuk.

Als er bovendien een ideaal moment is om het ooit eens te proberen, is het nu wel. Volgende week gaan Bert en ik samen met een aantal andere koppels een nieuw Club Med hotel uittesten in Valmorel en we worden geacht om tijdens de reis ons bevindingen te delen met zoveel mogelijk andere mensen. Wat is er dan idealer dan een blog? De laatste dagen springen de blogs van de koppels die meegaan dan ook als paddestoelen uit de grond. Ons vrienden gaan alvast overspoeld worden door Club Med-verhalen, dat staat vast.

Een vriendin nam in 2011 een jaar lang elke dag een foto van iets dat gebeurde en postte hem op Facebook met wat commentaar bij. Veel werk als je het mij vraagt maar op vandaag toch een geweldige herinnering om naar terug te kijken.  

Misschien moet je een blog vooral zo zien, een naslagwerk voor wat er gebeurt, een beetje voor jezelf. Of misschien zelfs als therapie om al je gevoelens, gedachten of frustraties letterlijk van je af te schrijven. Ik zou het af en toe wel eens kunnen gebruiken.

Bloggen en ik, een match-made-in-heaven zal het misschien niet worden, maar ik ga het volgende week alvast vol enthousiasme proberen. Wordt het niets, dan stoppen we er na ons Club Med avontuur terug gewoon mee.

Een persoonlijke aanrader:
www.annelissen.wordpress.com