"Mama, ik ga met jou trouwen!", vertelde Sem me deze week. In zijn hoofd staat trouwen gelijk aan samen dansen (eerder een combinatie van walsen en worstelen) door de living en dan zullen we voor altijd samen blijven. Een paar weken geleden zou hij nog met papa trouwen maar hij was blijkbaar van gedacht verandert. Papa zei: "Ja maar, Sem, en ik dan? Waar moet ik dan wonen?." Hmm, probleem.
Daar had hij blijkbaar nog niet over nagedacht. Een bedenkelijke blik. Even maar want toen zei hij, fier: "Ik weet het, mijn vriendje uit de klas zijn mama en zijn papa wonen niet meer samen." Dan kan jij met zijn mama trouwen. Goed idee he?!
Hij heeft nog niet helemaal door hoe het in elkaar zit denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten